Gedicht Spiegels Projectie!

Je kan het voelen wanneer iemand een projectie op jou legt.

Het eerste wat je voelt is verwarring,

omdat het beeld wat iemand van jou schetst

niet overeenkomt met wie jij bent.

Het tweede wat je voelt is de neiging

om jezelf te verdedigen.

Je wilt immers het beeld bijstellen.

Als je daarin stapt wordt je een onderdeel,

van het verhaal dat iemand in zijn hoofd heeft.

Het derde gevoel wat vervolgens binnenkomt is onmacht.

Omdat wat je ook zegt de ander niet bereikt.

En als allerlaatste komt de twijfel,

want je gaat nadenken over wat de ander heeft gezegd

en of dat misschien waar is.

Op zich is dat niet verkeerd, maar wanneer

er vele alarmbellen in jouw systeem afgaan,

mag je erop vertrouwen dat dat niet voor niets is.

Dus zodra je de verwarring voelt,

weet dan dat je niet in moet stappen.

Wees een spiegel en gooi geen hout op het vuur.

Laat het verhaal daar waar het hoort.

Kijk de ander aan, ga staan in je eigen Licht en zwijg.

De ander zal het waarschijnlijk niet eens merken dat je niets zegt.

Het vuur zal doven zodra er geen brandstof meer is.

🌟💛🌟

Dank aan Manuela Maan